find a way by jwp: ρεβανί ή ραβανί ; ... σίγουρα ελαφρύ [revani sponge cake recipe]

Follow me on Facebook • Google+ • Bloglovin'

By Maler der Grabkammer
des Menna [Public domain],
via Wikimedia Commons

Ρεβανί ή ραβανί; Τρία αυγά ή εννιά ή δεκαέξι (!); Έχω μπερδευτεί και ως συνήθως, τα πράγματα είναι πιο απλά απ' ότι θέλουν να φαίνονται... Το ραβανί ή ρεβανί στην Ελλάδα, ή revani στην Τουρκία, ή basbousa στην Αίγυπτο, ή hareesa στα αραβικά, ή pastucha στο Κουβέιτ, έρχεται από πολύ παλιά και έχει δοκιμαστεί σε άπειρες εκδοχές σε βάθος 3.000 χρόνων. Μάλλον το πρωτοδοκίμασαν ως Ma'mounia οι Αιγύπτιοι και αργότερα εξαπλώθηκε στις τριγύρω αραβικές και μεσογειακές χώρες.

photo by jwp on flickr

Το όνομά του φαίνεται να περιπλέκεται με τοποθεσίες, ιστορικά γεγονότα και ποίηση σ' ένα σύνθετο μωσαϊκό, που εξελίσσεται μέχρι σήμερα. Η περιοχή Ερεβάν (Yerevan) της Αρμενίας, ο σαφαβίδης (Πέρσης) κυβερνήτης της, Mirgune, που αιχμαλωτίστηκε από τον Σουλτάνο, το παρατσούκλι του Revani (δηλαδή αυτός που κατάγεται από το Ερεβάν), o Τούρκος ποιητής Ρεβανί του 16ου αιώνα μ.Χ. με τις γαστρονομικές του ρίμες και το σιμιγδαλένιο σιροπιαστό κέικ, που πήρε το όνομά του, γιατί μάλλον τα ευφυολογήματά του ήταν γλυκά και μελιστάλαχτα σαν αυτό, οι πρόσφυγες του Πόντου και της Μικράς Ασίας στην απελευθερωμένη Ελλάδα, η Βέροια με το φημισμένο της ρεβανί... όλα αυτά ακολουθούν ένα μακροσκελή συνειρμό που μόνο η διαχρονική αλληλεπίδραση τόσων πολιτισμών θα μπορούσε να επιφέρει.

Για τα υλικά μην προβληματίζεστε, πειραματιστείτε! Η βάση είναι σιμιγδάλι χοντρό ή ψιλό, αλεύρι (φαρινάπ ή για όλες τις χρήσεις), ζάχαρη και σιρόπι απλό (νερού-ζάχαρης). Από εκεί και πέρα όλα παίζουν. Μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε γάλα ή γιαούρτι, σε βούτυρο ή ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο ή καλαμποκέλαιο, σε ινδοκάρυδο ή αμυγδαλόψιχα ή παξιμάδι, σε ξύσμα και χυμό πορτοκαλιού ή βανίλια ή μαστίχα ή κονιάκ. Όσο για τα αυγά, είναι να απορεί κανείς πώς στο ίδιο γλυκό μπορούν να χωρέσουν από 3 ως 16 ! ! !

photo by jwp on flickr

Και στις αναλογίες το περιθώριο πειραματισμού είναι μεγάλο. Στην Ελλάδα βάζουμε συνήθως ισόποσες αναλογίες των τριών βασικών συστατικών (σιμιγδάλι, αλεύρι, ζάχαρη). Στην Αίγυπτο το σιμιγδάλι επικρατεί έναντι του αλευριού, δίνοντας μια πιο "χαλβαδένια" όψη και γεύση, ενώ στην Τουρκία προτιμούν το ηλιέλαιο ή το καλαμποκέλαιο, βάζοντας άλλοτε πιο πολύ σιμιγδάλι και άλλοτε πιο πολύ αλεύρι. Ένα είναι σίγουρο, κάθε περιοχή έχει τα δικά της και την αυθεντική συνταγή μην την ψάχνεις...

Εδώ ακολούθησα μια πολύ μετριοπαθή εκδοχή, που βολεύει όσους θέλουν ν' αποφύγουν τα πολλά αυγά και την πολλή ζάχαρη.

Υλικά

1 φλιτζάνι χοντρό σιμιγδάλι

1 φλιτζάνι αλεύρι

3/4 φλιτζανιού ζάχαρη

3/4 φλιτζανιού βούτυρο

1 κεσεδάκι στραγγιστό γιαούρτι

4 αυγά

1 φακελάκι baking powder

1 βανίλια

4 κ.σ. ινδοκάρυδο (coconut crumbs)

Για το σιρόπι

2 1/2 φλιτζάνια νερό

2 φλιτζάνια ζάχαρη

λίγες σταγόνες λεμόνι

φλούδα από μια φέτα λεμόνι

Σε δύο μπολ χωρίζουμε τα υλικά, στο ένα βάζουμε τα στερεά: σιμιγδάλι, αλεύρι, ζάχαρη, baking powder, βανίλια, ινδοκάρυδο (coconut crumbs), και στο άλλο τα υγρά: αυγά, βούτυρο, γιαούρτι.
Τα ανακατεύουμε καλά είτε με το χέρι είτε με το μίξερ και μετά τα ενώνουμε.
Σε μια καλά βουτυρωμένη φόρμα ή βαθύ ταψί ρίχνουμε το μείγμα και το ψήνουμε στους 180° στον αέρα για 40 περίπου λεπτά ή και παραπάνω (ανάλογα με τον φούρνο), ώσπου η επιφάνεια του να ροδοκοκκινίσει.
Μέχρι να ψηθεί βράζουμε σε μια μικρή κατσαρόλα τα υλικά του σιροπιού για 5 - 10 λεπτά και στο τέλος προσθέτουμε τη φλούδα.
Βγάζουμε το ραβανί από το φούρνο και όπως είναι ζεστό το σιροπιάζουμε με το ζεστό σιρόπι, λίγο - λίγο μ' ένα κουτάλι, για να πάει παντού ομοιόμορφα.

Σερβίρουμε τα κομμάτια, πασπαλισμένα με ινδοκάρυδο ή με χοντροκομμένα φιστίκια Αιγίνης ή αμύγδαλα και συνοδεύουμε με παγωτό βανίλια ή κρέμα λεμονιού ή και με σιρόπι σοκολάτας για όσους... αντέχουν! Όπως και να 'ναι, το ραβανί είναι ένα ιδανικό γλυκό και επιδόρπιο για το καλοκαίρι.